چند روزى از رحلت جان‏سوز دو یار مهربان پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله، حضرت خدیجه علیهاالسلام و حضرت ابوطالب علیه‏السلام نمى‏گذشت، که کافران جرأت بیش‏ترى یافتند. روزى هنگام عبور پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله از کوچه‏هاى مکه، ناگاه یکى از مزدوران بت‏پرست، ظرفى پر از خاکروبه بر سر و روى آن حضرت ریخت و پیش از آن و زمانى که خدیجه علیهاالسلام بود، وقتى چنین حوادث تلخى براى پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله رخ مى‏داد و به خانه باز مى‏گشت، خدیجه با کمال مهر و محبت، سر و صورت آن حضرت را مى‏شست و رفتار پر عطوفت حضرتش، مرهمى بر زخم‏هاى پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله بود. ولى اینک که پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله به خانه بازگشتند و جاى خالى خدیجه علیهاالسلام را نگریستند بسیار رنجیده خاطر شدند. در این هنگام یکى از دختران آن حضرت در حالى که مى‏گریست، ظرف آبى آورد تا سر و روى پدر را بشوید که رسول اکرم صلى‏الله‏علیه‏و‏آله به او فرمود: «دخترم، گریه نکن که خداوند گزند دشمن را از پدرت دفع خواهد کرد».

حضرت خدیجه علیهاالسلام 68 سال پیش از هجرت پیامبر در مکه، چشم به جهان گشود. وی در خانواده‏ای بزرگ و ارجمند متولد شد و نیکو پرورش یافت. پدرش، خُوَیْلِد بنِ اَسَدِ بْنِ عَبْدُالعُزّی نام داشت و مادرش، فاطمه دختر زائِدَةِ بْنِ اَصَمْ بود. جدّ بزرگ آن دو فَهْر نام داشت و از قبیله قریش بودند. لقبش «طاهره» بود، دو پسر به نام‏های قاسم و عبدالله و چهار دختر به نام‏های زینب، ام‏کلثوم، فاطمه و رقیه داشت.

بنابه روایتی، پدر وی پیش از جنگ‏های فجّار کشته شد و خدیجه علیهاالسلام را در دنیای پُرآشوب آن روزگار تنها گذاشت. از سرنوشت خدیجه علیهاالسلام و زندگانی وی تا پیش از سنین میان‏سالی آگاهی دقیقی در دست نیست. شاید پانزده سال بیشتر از عمرش نمی‏گذشت که شاهد هجوم سپاه ابرهه به خانه خدا بود. زمان لشکرکشی ابرهه که به «عام‏الفیل» معروف گشت، سال تولد محمد صلی‏الله‏علیه‏و‏آله و مبدأ تاریخ پیش از ظهور اسلام بود.

خدیجه علیهاالسلام، نخستین بانویی است که دعوت محمد صلی‏الله‏علیه‏و‏آله به آیین اسلام را لبیک گفت. او تا آخرین لحظه در کنار رسول خدا صلی‏الله‏علیه‏و‏آله ماند و از حمایت همسرش دست برنداشت. خدیجه علیهاالسلام یکی از بزرگ‏ترین حامیان دین اسلام بود. رسول خدا صلی‏الله‏علیه‏و‏آلهدر این‏باره می‏فرمود: «اسلام جز به شمشیر علی و ثروت خدیجه علیهاالسلام برپا نشد».

--------------------------------------------------------------------------------

از فضایل حضرت خدیجه علیهاالسلام، مقامی است در بهشت که از جانب خداوند به ایشان وعده داده شده است. پیامبر اکرم صلی‏الله‏علیه‏و‏آله نیز بارها این مسئله را به خدیجه علیهاالسلامبشارت داده و فرموده است: «در بهشت، خانه‏ای داری که در آن رنج و سختی نمی‏بینی».

امام صادق علیه‏السلام نیز می‏فرماید:

هنگامی که خدیجه علیهاالسلام وفات یافت، فاطمه علیهاالسلام بی‏تابی می‏کرد و گرد پدر می‏گشت و سراغ مادر را از او می‏گرفت. پیامبر از این حالت دختر کوچکش بیشتر محزون می‏شد و نمی‏دانست به او چه پاسخی بدهد تا آرام گیرد. فاطمه همچنان بی‏تابی می‏کرد تا اینکه جبرئیل بر پیامبر نازل شد و فرمود: به فاطمه علیهاالسلام سلام برسان و بگو مادرت در بهشت در خانه‏ای از طلا و نقره در کنار آسیه، همسر فرعون و مریم، دختران عمران نشسته است. فاطمه علیهاالسلامهنگامی که این سخن را شنید، آرام گرفت و فرمود: خداوند خود سلام است، سلام از اوست و سلام به سوی‏اوست.

نظرات کاربران ()